Korytków - Dworek Celińskiego



Zespół dworski w Korytkowie pochodzi z XIX wieku. 
W jego skład wchodziły niegdyś: dwór, 
spichlerz dworski 
oraz park. 




Dziś odremontowany staraniem nowego właściciela dawny dwór dziedzica Celińskiego odzyskał miniony blask. 


Po intensywnej renowacji, długotrwałej rekonstrukcji i odbudowie mieści kameralny i bardzo elegancki hotel (28 miejsc noclegowych w pokojach o wysokim standardzie) oraz restaurację, w której serwowane są potrawy z kuchni regionalnej, staropolskiej i europejskiej. 


Położony ok. 100 m od głównej drogi, otoczony jest pięknym parkiem z sędziwymi lipami. 


Najbardziej okazała z nich ma obwód pnia przekraczający pięć metrów, jest już mocno pochylona pod ciężarem konarów, ale jest też świadkiem wszystkich minionych lat i dlatego z wielkim pietyzmem zostanie docelowo ogrodzona i zabezpieczona. 

Z parkiem sąsiaduje stary sad z jabłoniami. Na południowy wschód od dworu ciągną się stawy rybne, wśród których płynie wykorzystywana niegdyś na potrzeby wielkiego pieca rzeczka. 


Spichlerz dworski spłonął w pożarze i nie został odrestaurowany, ale docelowo nowy właściciel planuje odbudowę i tego budynku.



Ciekawostki:

Wielki piec w Korytkowie istniał w XVIII wieku i czynny był do 1883 roku. Był usytuowany nad dopływem rzeki Drzewiczki, który po spiętrzeniu dostarczał energii do poruszania niezbędnych urządzeń. Należał do hrabiego Dębińskiego, a później do Małachowskich i Tarnowskich. Wytapiane w nim żelazo służyło m.in. okolicznej ludności do chałupniczej produkcji gwoździ. 
Po wielkim piecu już nic nie pozostało. 

W okresie międzywojennym działały gorzelnia, rafineria spirytusu i fabryka wódek Stanisława Celińskiego. Na stałe urzędował w niej przedstawiciel Akcyzy, by chronić interesu państwowego monopolu spirytusowego.
Fragmenty murów gorzelni i fabryki wódek posłużyły do zbudowania domów mieszkalnych. 

W północnej części wsi zachował się popadający w ruinę budynek po spółdzielni wikliniarskiej. Wewnątrz leżą jeszcze niewykorzystane do produkcji koszyków wierzbowe witki. Obok budynku stoi szkielet komina z pieca, który służył do gotowania wikliny, aby łatwiej było ściągnąć korę. 



Obecnie na szczycie komina mają swoje gniazdo bociany.

A to podobno dobrze wróży…






woj. świętokrzyskie
pow. konecki
Gmina Gowarczów
czerwiec 2020




źródło; dworekkorytkow.pl, baza-firm.com.pl, konskie.trawel, wikipedia.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz