Dwory i dworki... Obiektywnie.: Konopnica

to neogotycki dwór zbudowany zapewne około połowy XIX stulecia

dla ówczesnych właścicieli majątku,

rodziny Kozarskich herbu Wąż.

Dwór w Konopnicy, ma bardzo charakterystyczny wygląd.

Jest to biała budowla o nieregularnych kształtach, nawiązująca do romantycznego neogotyku.

Patrząc na dwór nie sposób nie zauważyć ożywiających elewację ryzalitów.

W formie budynku dawnego dworu można odnaleźć elementy wielu stylów architektonicznych.

Bryła budynku jest bardzo rozczłonkowana i składa się z budynku głównego, dwóch wież oraz wielu przybudówek.

W elewacji północnej (frontowej) wejście do budynku

znajduje się w centralnej jego części

z wysuniętym gankiem, który posiada w ścianie głównej po bokach drzwi zakończonych ostrym łukiem (neogotyckim) dwie kolumny przypominające minarety, pomiędzy którymi znajdują się blanki wieńczące ścianę szczytową.

Po prawej stronie od wejścia widoczna jest szersza, dwukondygnacyjna wieża na rzucie prostokąta zakończona od strony północnej i południowej blankami i ozdobnymi gzymsami nad prostokątnymi otworami okiennymi.
Elewacja przedłużona jest w kierunku zachodnim parterową przybudówką

pokrytą niskim dwuspadowym dachem.

Po wschodniej stronie od głównego wejścia usytuowana jest reprezentacyjna część obiektu składająca się z dwukondygnacyjnej wieży oraz parterowej dużej przybudówki, zwieńczonej dwuspadowym dachem.

Frontowa ściana przybudówki posiada w centralnej części wykusz zakończony trójspadowym dachem. Wschodnia ściana tej części budynku posiada trzy duże okna zdobione gzymsami zakończone łukiem. Tu znajduje się sala konferencyjna.

W budynku od strony południowej w centralnej części usytuowane są drzwi wejściowe zakończone łukiem oraz prowadzące do nich schody rozszerzające się ku parkowi.
Cała budowla otynkowana, pomalowana na biało, posiada pokrycie z blachy ocynkowanej.

Budynek leży w zadbanym parku, w którym zachowały się liczne stare dęby szypułkowe i nie tylko.

Dwór położony jest w Parku Krajobrazowym Międzyrzecza Warty i Widawki, przy głównej ulicy odchodzącej na południowy zachód od kościoła św. Rocha.

Projektantem dworu był Henryk Marconi, jeden z bardzo wybitnych architektów warszawskich, mający na swoim koncie znaczące projekty w stolicy i całej Polsce.
Powstał on na zamówienie Henryka Kozarskiego, prawdopodobnie w miejscu gdzie istniał wcześniej inny dwór.