Dwory i dworki... Obiektywnie.: Kobiele Wielkie

Dwór ten znajduje się tuż za budynkiem urzędu gminy. Na teren otaczającego go parku można się także dostać z drogi prowadzącej do Babczowa.

Budowę dworu rozpoczęto jeszcze w XIX wieku,
a ukończono w 1905 roku.

Inicjatorem jego powstania był Kazimierz Tymowski. Konstrukcja parterowa została zbudowana na planie prostokąta. Przykrywa ją czterospadowy dach. W osi fasady znajdował się piętrowy pseudoryzalit ozdobiony czterema pilastrami dźwigającymi trójkątny naczółek.

Dzisiaj jak widać zamieszkuje go ślimak który wspina się po schodach.
Po co? Skoro ma swój dom ;-)

Przed II wojną światową, dokładniej od 1937 roku właścicielką dworu była już Maria Teresa Sobańska. W skład majątku wchodziło wówczas wiele innych budynków – stajnia wyścigowa (później służyła jako łaźnia), młyn, wiatrak, kuźnia, majsternia, spichlerz oraz ślusarnia.

Po II wojnie światowej w dworze znajdował się ośrodek zdrowia, izba porodowa, przedszkole a także urząd gminy.

O tym, że dwór jeszcze całkiem niedawno był użytkowany świadczy chociażby skrzynka z charakterystycznym logo Telekomunikacji Polskiej, do budynku więc podłączony był telefon. Takie skrzyneczki montowano w latach 90. lub po roku 2000.

Dziś budynek dworu jest bardzo zaniedbany i niemalże całkowicie zawalony, do czego przyczyniły się m.in. pożary sprzed kilku lat.

Za dworem, w parku, znajduje się staw. Warto także zwrócić uwagę na stare modrzewie, dziś zaniedbane, kiedyś były dumą okolicy.

Na pobliskim cmentarzu zachował się grobowiec Tymowskich w dużo lepszym stanie niż dwór

Władysław Reymont (a właściwie Stanisław Władysław Rejment – z takimi imionami i nazwiskiem się bowiem urodził) to duma Kobiel Wielkich.

Można tu znaleźć całkiem sporo pamiątek po słynnym pisarzu, m.in. pomnik w centralnej części wsi, kamień z tablicą informującą o miejscu urodzenia noblisty.

Gdyby jednak nieco bardziej przyjrzeć się faktom, okazuje się, że, niestety, Kobiele Wielkie to tylko jeden z wielu przystanków w życiu wybitnego pisarza.

Rodzina Rejmentów mieszkała początkowo w Gidlach. Józef (przyszły ojciec noblisty) znał język niemiecki, posiadał wykształcenie muzyczne, dzięki czemu uczył gry i osiągał z tego niezłe dochody. W wieku 20 lat został organistą w Kobielach Wielkich. Dwa lata później wziął ślub z Antoniną z Kupczyńskich, córką Piotra.

7 maja 1867 roku na świat przyszedł
Stanisław Władysław.